Είναι προφανές ότι σε ανώμαλους καιρούς, οφείλεις να σκεφτείς αντισυμβατικά. Όπως λένε στα ελληνικά ..χωριά, «εκτός του κουτιού σου». Κάπως έτσι σκέφτηκε και η κυβέρνηση και από το να κάθεται να περιμένει να ισορροπήσουν οι αγορές, είπε να παρέμβει. Ξεκίνησε με τις διεθνείς και εγχώριες αγορές της ενέργειας και συνέχισε με την κερδοφορία των επιχειρήσεων του κλάδου. Άνοιξε οπότε μια συζήτηση, μέχρι ποιου σημείου δικαιούται να παρέμβει το Κράτος στον καπιταλισμό. Στις αγορές δηλαδή και την λειτουργία των επιχειρήσεων. Δύσκολη άσκηση για κάθε κυβέρνηση. Ακόμα πιο δύσκολη για μια φιλελεύθερη κυβέρνηση.
Κι όμως η ανάγκη είναι απόλυτα επιβεβλημένη. Ενδεχομένως και να άργησε. Ο χρόνος ωστόσο πάντα μετράει όταν ασκείς μια πολιτική.
Αλλιώς ήταν τα πράγματα τον περασμένο Μάιο, όταν η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας επέμενε επ’ απειλή προστίμου προς τις εταιρείες να εφαρμόσουν την ρήτρα αναπροσαρμογής, το «καπέλο» δηλαδή που πληρώνουμε όλοι και μας «πονάει» στην τσέπη εδώ και μήνες. Η ρήτρα τότε ήταν κατά πολύ μικρότερη μεν, οι εταιρείες με τελευταία την ΔΕΗ πειθάρχησαν. Εκ τότε ωστόσο οι τιμές πήραν την ανηφόρα και η ρήτρα έγινε το μεγαλύτερο πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας.
Αλλιώς ήταν επίσης τα πράγματα στις αρχές του Φθινοπώρου όταν η χρηματιστηριακή αγορά χονδρικής του ηλεκτρισμού εκτοξεύτηκε, εξαιτίας των τιμών του φυσικού αερίου, που χωρίς να υπάρχει πόλεμος βρέθηκαν 6 και 7 φορές υψηλότερα. Τότε η ΡΑΕ αντί να ελέγξει την χονδρική, ξεκίνησε έρευνα στην λιανική, την οποία ήδη ερευνούσε η Επιτροπή Ανταγωνισμού.
Αλλιώς είναι η εφαρμογή μιας πολιτικής τώρα, όπου οι εξελίξεις στον πόλεμο και τις κυρώσεις, αλλάζουν τα δεδομένα κάθε μέρα και οι υψηλές τιμές στην ενέργεια δείχνουν να παγιώνονται.
Κερδοσκοπία..
Η έκτακτη φορολόγηση προφανώς και είναι μια λύση καθώς οι μεγάλοι εγχώριοι όμιλοι παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στη χώρα μας, εμφανίζουν αυξημένα κέρδη τους τελευταίους μήνες.
Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι αποτελεί αποτέλεσμα κερδοσκοπίας. Και αν υπάρχει κερδοσκοπία είμαστε βέβαιοι ότι αφορά όλες τις εταιρείες;
Η ΔΕΗ για παράδειγμα έχει επιλέξει από την αρχή του προβλήματος να εφαρμόζει μια οριζόντια έκπτωση 30% στην ρήτρα αναπροσαρμογής και μαζί με τα σταθερής χρέωσης τιμολόγια, έχει διαθέσει ένα ποσό που λέει η ίδια ότι μπορεί και να φτάνει τα 800 εκ. ευρώ. Θα συνεχίσει να δίνει εκπτώσεις μετά την φορολόγηση;
Στο ίδιο παράδειγμα της ΔΕΗ, προκύπτει για το 2021 ένα κέρδος της τάξης των 800 εκ. ευρώ, που δεν είχε σκοπό να το δώσει μέρισμα στους μετόχους της, αν και θα νομιμοποιούνταν να το κάνει. Αντίθετα έχει πει δημοσίως η διοίκησή της εδώ και καιρό ότι θα επανεπενδύσει στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Θα την αφήσουμε να το κάνει;
Αντίστοιχα σχέδια έχουν και άλλες εταιρείες του ηλεκτροπαραγωγικού τομέα. Θα τις αφήσουμε; Ή θα πούμε δώσε τα λεφτά τώρα και άσε τις επενδύσεις για αργότερα; Θα πούμε το ίδιο και στις εταιρείες του πετρελαϊκού τομέα ή θα εφαρμόσουμε διαφορετικά μέτρα και διαφορετικά σταθμά; Είπαμε δύσκολη εξίσωση.
Και κάπου εκεί εμφανίζεται με σιγουριά ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και λέει ότι τα υπερκέρδη των ηλεκτροπαραγωγών φυσικού αερίου φτάνουν τα 1,4 δις. τους τελευταίους οκτώ μήνες. Άγνωστο ποια είναι η πηγή των στοιχείων του. Τα «τσουβαλιάζει» όλα και ζητάει φοροποινές, χωρίς να εξαιρεί τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (υδροηλεκτρικά, αιολικά κλπ). Άλλωστε το μυαλό του το έχει στο πως θα χάσουν όλα αυτά το συγκριτικό τους πλεονέκτημα, σε σχέση με την μεγάλη του «αγάπη» τον λιγνίτη..
Αναδημόσιευση από την στήλη ΒΑΒΕΛ, εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ
